Ngjyrat e ushqimit luajnë një rol jetik në rritjen e tërheqjes vizuale të produkteve të ndryshme ushqimore. Ato përdoren për t'i bërë produktet ushqimore më tërheqëse për konsumatorët. Megjithatë, përdorimi i ngjyrave ushqimore i nënshtrohet rregulloreve dhe standardeve strikte në vende të ndryshme. Çdo vend ka rregulloret dhe standardet e veta në lidhje me përdorimin e ngjyrave ushqimore dhe prodhuesit e ushqimit duhet të sigurojnë që ngjyruesit që përdorin të përmbushin standardet e secilit vend ku shiten produktet e tyre.
Në Shtetet e Bashkuara, Administrata e Ushqimit dhe Barnave (FDA) rregullon përdorimin e ngjyrave ushqimore. FDA ka miratuar një sërë ngjyrash ushqimore sintetike që konsiderohen të sigurta për konsum. Këto përfshijnë FD&C Red Nr. 40, FD&C Yellow No. 5 dhe FD&C Blue No. 1. Këto pigmente përdoren në një gamë të gjerë produktesh ushqimore, duke përfshirë pijet, ëmbëlsirat dhe ushqimet e përpunuara. Megjithatë, FDA gjithashtu vendos kufizime në nivelet maksimale të lejueshme të këtyre ngjyruesve në ushqime të ndryshme për të garantuar sigurinë e konsumatorit.
Në BE, ngjyrat ushqimore rregullohen nga Autoriteti Evropian i Sigurisë Ushqimore (EFSA). Autoriteti Evropian i Sigurisë Ushqimore vlerëson sigurinë e aditivëve ushqimorë, përfshirë ngjyruesit, dhe vendos nivelet maksimale të lejueshme për përdorimin e tyre në ushqim. BE-ja miraton një grup ngjyrash ushqimore të ndryshme nga ato të SHBA-së, dhe disa ngjyra të lejuara në SHBA mund të mos lejohen në BE. Për shembull, BE-ja ka ndaluar përdorimin e disa ngjyrave azo, të tilla si Sunset Yellow (E110) dhe Ponceau 4R (E124), për shkak të shqetësimeve të mundshme shëndetësore.
Në Japoni, Ministria e Shëndetësisë, Punës dhe Mirëqenies (MHLW) rregullon përdorimin e ngjyrave ushqimore. Ministria e Shëndetësisë, Punës dhe Mirëqenies ka krijuar një listë të ngjyrave ushqimore të lejuara dhe përmbajtjen e tyre maksimale të lejuar në ushqime. Japonia ka grupin e vet të ngjyrave të miratuara, disa prej të cilave mund të ndryshojnë nga ato të miratuara në SHBA dhe BE. Për shembull, Japonia ka miratuar përdorimin e gardenia blu, një pigment natyral blu i nxjerrë nga fruti i gardenias që nuk përdoret zakonisht në vende të tjera.
Kur bëhet fjalë për ngjyrat natyrale të ushqimit, ka një tendencë në rritje për të përdorur pigmente bimore që rrjedhin nga frutat, perimet dhe burime të tjera natyrore. Këto ngjyra natyrale shpesh konsiderohen alternativa më të shëndetshme dhe më miqësore me mjedisin ndaj ngjyrave sintetike. Megjithatë, edhe pigmentet natyrore janë subjekt i rregulloreve dhe standardeve në vende të ndryshme. Për shembull, BE-ja lejon përdorimin e ekstraktit të panxharit si ngjyrues ushqimor, por përdorimi i tij i nënshtrohet rregulloreve specifike në lidhje me pastërtinë dhe përbërjen e tij.
Si përmbledhje, aplikimi i pigmenteve në ushqim është subjekt i rregulloreve dhe standardeve strikte në vende të ndryshme. Prodhuesit e ushqimit duhet të sigurojnë që ngjyrat që përdorin të përmbushin standardet e çdo vendi ku shiten produktet e tyre. Kjo kërkon një shqyrtim të kujdesshëm të listës së pigmenteve të miratuara, niveleve maksimale të lejuara të tyre dhe çdo rregulloreje specifike në lidhje me përdorimin e tyre. Qofshin sintetike apo natyrale, ngjyrat ushqimore luajnë një rol të rëndësishëm në tërheqjen vizuale të ushqimit, ndaj është e rëndësishme të sigurohet siguria e tyre dhe pajtueshmëria me rregulloret për të mbrojtur shëndetin e konsumatorit.
Koha e postimit: Gusht-28-2024